Astygmatyzm często diagnozowany jest ze sporym opóźnieniem, zwłaszcza wtedy, gdy niezborność nie wpływa znacząco na sposób postrzegania świata. Zwłaszcza w młodym wieku oko jest w stanie bardzo wiele korygować i akomodować we własnym zakresie, więc jeśli astygmatyzm nie występuje w bardzo kluczowym punkcie gałki ocznej i nie dotyczy kluczowej dla widzenia osi optycznej oka – może być niedostrzegalna lub zauważalna tylko przy bardzo specyficznym kącie patrzenia albo położeniu gałki ocznej.
Zdiagnozowanie astygmatyzmu
Zdiagnozowanie astygmatyzmu nie jest trudne i w praktycznie każdym salonie optycznym podstawowe badanie wzroku będzie w stanie rzucić nowe światło na to, jaka jest aktualna kondycja oka. Jeśli więc nawet rok temu badanie kontrole u okulisty nie wykazało żadnych niepokojących odczytów, ponowienie badania – zwłaszcza po czterdziestym roku życia, wydaje się bardzo sensowne. Niektóre osoby z uwagi na swoją pracę (np. kierowcy samochodów) dostrzegają nagle znaczne pogorszenie jakości widzenia peryferyjnego i jest to dla nich często sygnał do szybkiej kontroli lekarskiej.
Korygowanie astygmatyzmu soczewkami
Po postawieniu skutecznej diagnozy wybranie metod korygowania astygmatyzmu powinno zająć tylko chwilę. W przypadku większości osób cierpiących na astygmatyzm możliwe jest sięgnięcie po soczewki kontaktowe. Jeśli jednak zdiagnozowana niezborność ma charakter nieregularny i oko posiada nieprostopadłe linie optyczne, wtedy znalezienie szkieł korygujących do okularów staje się praktycznie niemożliwe, a w grę wchodzą tylko soczewki kontaktowe.
